به گزارش طنین باران، این تفاهم‌نامه، با هدف بهره‌گیری از ظرفیت‌های علمی، پژوهشی و فناوری دو مجموعه، زمینه‌ساز اجرای پروژه‌های تحقیقاتی، آموزش‌های تخصصی، ایجاد آزمایشگاه‌های مرجع و توسعه فعالیت‌های دانش‌بنیان در حوزه معدن و صنایع وابسته شده است.
یکی از ویژگی‌های بارز این تفاهم‌نامه، نگاه محصول‌محور آن است. برخلاف بسیاری از پروژه‌های پژوهشی که صرفاً به تولید مقالات علمی محدود می‌شوند، پروژه‌های مشترک دانشگاه تبریز و مجتمع مس سونگون با بهره‌گیری از اعتبار مالیاتی و منابع پژوهشی، برای توسعه محصول و ایجاد خطوط تولید طراحی شده‌اند. این رویکرد می‌تواند نشان دهد که دانشگاه‌ها نه تنها مراکز آموزش و پژوهش هستند، بلکه می‌توانند نقش مستقیم و ملموسی در بهبود فرآیندهای صنعتی و افزایش بهره‌وری ایفا کنند.
همراهی دانشگاه تبریز و مس سونگون برای نوآوری اثرگذار
رئیس دانشگاه تبریز، دکتر محمدتقی اعلمی، اخیرا در مراسم امضای تفاهم‌نامه بر اهمیت استفاده از ظرفیت علمی اعضای هیأت علمی و دانشجویان تأکید کرد. وی تصریح نمود که تبادل تجربه میان مراکز علمی و صنعتی و بهره‌گیری از توان پژوهشی دانشگاه‌ها، یکی از محورهای مهم توسعه علمی کشور است. به گفته دکتر اعلمی، ایجاد مراکز نوآوری مشترک و اختصاص حدود پنجاه هکتار از اراضی دانشگاه به پهنه فناوری، بستر مناسبی برای استقرار شرکت‌های دانش‌بنیان و نوآور فراهم کرده است. این فضاها امکان استفاده از خدمات مشوق‌های مالیاتی، آزمایشگاه‌ها و زیرساخت‌های فناورانه را به شرکت‌های نوپا می‌دهند و می‌توانند موتور محرکی برای توسعه اقتصادی منطقه باشند.
از سوی دیگر، مهندس اصغر باقریان، مدیرعامل مجتمع مس سونگون، بر ضرورت گسترش همکاری‌های علمی و فناورانه تأکید کرد. وی خاطرنشان ساخت که هدف این مجموعه، اجرای پروژه‌های بزرگ و ماندگار با بهره‌گیری از فناوری‌های نوین است. استفاده از فناوری‌های هوشمند و هوش مصنوعی در پروژه‌های صنعتی، کاهش هزینه‌ها، افزایش بهره‌وری و حفاظت از محیط‌زیست از جمله اولویت‌های مجتمع مس سونگون است. این نگاه، نشان‌دهنده ضرورت تلفیق دانش و فناوری در مسیر توسعه پایدار و بهره‌وری صنعتی است.
دانشگاه تبریز و مس سونگون؛ از پژوهش تا تحول صنعتی
یکی از ابعاد کمتر مورد توجه در اخبار مربوط به این تفاهم‌نامه، ظرفیت بالقوه دانشگاه برای حل مسائل زیست‌محیطی صنعت است. پروژه‌های مشترک دانشگاه و مجتمع مس سونگون می‌توانند به پایش و بهبود وضعیت محیط زیست منطقه کمک کنند و از این طریق مسئولیت اجتماعی صنعت نیز تحقق یابد. ایجاد آزمایشگاه‌های مشترک، پروژه‌های پایش و مدل‌سازی داده‌های زیست‌محیطی، نمونه‌ای از کاربرد دانش دانشگاهی در راستای منافع اجتماعی و محیطی است که اثرگذاری آن برای مردم استان محسوس خواهد بود.
همچنین، تفاهم‌نامه پیش‌بینی کرده است که پایان‌نامه‌ها و رساله‌های تحصیلات تکمیلی دانشگاه، در قالب پروژه‌های مرتبط با صنعت و بهره‌گیری از اعتبار مالیاتی، عملیاتی شوند. این اقدام موجب می‌شود که دانشجویان تجربه عملی در حل مسائل واقعی صنعت کسب کنند و در عین حال، پژوهش‌ها به نتایج ملموس و کاربردی تبدیل شوند. از دیگر مزایای این همکاری، امکان برگزاری دوره‌ها، کارگاه‌ها و همایش‌های مشترک، ارائه خدمات مشاوره‌ای، مهندسی مجدد فرآیندها و طراحی نرم‌افزارهای سازمانی برای مجتمع مس سونگون است که دانش دانشگاهی را مستقیماً در خدمت توسعه صنعتی قرار می‌دهد.
دانشگاه تبریز و مس سونگون: نوآوری مشترک، توسعه پایدار
برای موفقیت این همکاری، مدیریت زمان‌بندی پروژه‌ها، احیای جلسات ماهانه کارشناسی و شناسایی نیازهای واقعی صنعت اهمیت ویژه‌ای دارد. دکتر اصغر عسگری، معاون پژوهش و فناوری دانشگاه تبریز، تأکید کرده است که تعیین مسئولیت‌های روشن و برنامه‌ریزی دقیق، موجب پیشرفت پایدار پروژه‌ها و حل مشکلات نظام‌مند خواهد شد. این رویکرد نشان‌دهنده ضرورت نگاه تحلیلی و مدیریتی در اجرای تفاهم‌نامه‌های دانشگاه-صنعت است که فراتر از انعقاد قرارداد، به تحقق اهداف ملموس و اثرگذار می‌انجامد.
یکی دیگر از ابعاد قابل توجه تفاهم‌نامه، تأکید بر توسعه زیست‌بوم فناوری و شرکت‌های دانش‌بنیان است. اختصاص اراضی دانشگاه به پهنه فناوری، فراهم کردن زیرساخت‌ها و بهره‌گیری از حمایت‌های مالیاتی، زمینه را برای شکل‌گیری و رشد استارتاپ‌ها و شرکت‌های نوآور فراهم می‌کند. این فرصت‌ها نه تنها موجب توسعه صنعتی منطقه می‌شوند، بلکه به ایجاد اشتغال و حفظ نخبگان دانشگاهی در استان نیز کمک می‌کنند و از مهاجرت مغزها به مراکز صنعتی دیگر جلوگیری می‌نمایند.
هم‌افزایی دانشگاه تبریز و مس سونگون؛ شتاب‌دهنده تحول صنعتی منطقه
از منظر اقتصادی و اجتماعی، همکاری دانشگاه تبریز و مجتمع مس سونگون می‌تواند الگویی برای سایر صنایع و دانشگاه‌ها باشد. این مدل نشان می‌دهد که با تلفیق دانش و صنعت، بهره‌گیری از توان علمی جوانان، استفاده از فناوری‌های نوین و مدیریت دقیق پروژه‌ها، می‌توان همزمان به توسعه صنعتی، نوآوری، اشتغال و محیط زیست توجه کرد. به عبارت دیگر، این تفاهم‌نامه نمونه‌ای از همگرایی علمی، فناورانه و اقتصادی است که مزایای آن فراتر از دو طرف تفاهم‌نامه بوده و به کل منطقه و کشور منتقل خواهد شد.
در نهایت، این همکاری نشان می‌دهد که دانشگاه‌ها می‌توانند نه تنها مراکز پژوهش و آموزش باشند، بلکه به موتور محرک توسعه صنعتی، نوآوری و حل مسائل اجتماعی و محیطی تبدیل شوند. پیوند مستحکم دانشگاه و صنعت، با بهره‌گیری از ظرفیت‌های علمی و فناوری، می‌تواند مسیر توسعه دانش‌بنیان، اشتغال پایدار و ارتقای کیفیت زندگی مردم را در شمال‌غرب ایران هموار سازد. تفاهم‌نامه دانشگاه تبریز و مجتمع مس سونگون، گامی مهم در تحقق این هدف است و امید می‌رود با پیگیری مستمر، این همکاری به پروژه‌های اثرگذار، ماندگار و الگویی برای توسعه کشور تبدیل شود.
