به گزارش طنین باران انجمن جهاني روابط عمومي نيز روابط عمومي را بخشي از وظايف مديريت مي داند كه عملي ممتد و طرح ريزي شده است كه از طريق آن افراد و سازمان ها مي كوشند تا تفاهم و پشتيباني كساني را كه با آنها سر و كار دارند بدست آورند.
روابط عمومي هم هنر است هم علم. به واقع حياتي ترين بخش سازمان روابط عمومي است و چشم و گوش سازمان محسوب مي شود.
روابط عمومي منعكس كننده عملكرد سازمان به مردم و رسانه ها است. اگر سازمان اعتبار و وجهه مناسب در ميان افكار عمومي داشته باشد  از اعتباري است كه روابط عمومي آنرا بدست آورده است.
كار روابط عمومي اين است كه از نيازها و خواسته هاي مخاطبان و مراجعان خود مطلع باشد و بداند كه مخاطب هدفش كيست.روابط عمومي اتاق فكر سازمان است.اين روابط عمومي است كه منشور اخلاقي سازمان را تدوين مي كند و فرهنگ سازماني را در داخل سازمان نهادينه مي سازد.
کسی كه عهده دار روابط عمومي است بايد چند خصوصيت مثبت را  يكجا داشته باشد. او بايد هنر برقراري ارتباط را بلد باشد.خوش پوش و خوش برخورد باشد و وجدان كاري بيش از ديگران داشته باشد به عبارتي مسئوليت پذير باشد. وي بايد به عنوان سخنگوي سازمان اهداف و كارهاي انجام شده يا در حال انجام سازمان را به اطلاع همه برساند.جان كلام اينكه فرصت سازسازمان متبوعش باشد نه فرصت سوز.
بسياري از اشخاصي كه در روابط عمومي ها مشغول به كارند متخصص و آموزش ديده اين امر مهم نيستند و يا تحصيلات مرتبط با اين رشته را ندارند. اين افراد ناآشنا از كاركردهاي مثبت روابط عمومي بي اطلاعند و به دليل همين بي اطلاعي نمي توانند وظايف خود را به نحو احسن انجام دهند.
بايد افراد مناسب كه شرايط كار در روابط عمومي را دارند گزينش شوند و اين وظيفه مهم كار هر كسي نيست.كسي كه ثبات شخصيتي دارد وهنر برقراري ارتباط را مي داند ،قطعا بهتر مي تواند در روابط عمومي مثمر ثمر باشد.
یکی از وظایف خطیر روابط عمومی در هر سازمان داشتن شناخت علمی از تشکیلات، عملکرد و اهداف سازمان و نیز آشنایی با نقاط ضعف و قوت آن است. این شناخت لازمه یک برنامه ریزی دقیق برای روابط عمومی است که باید به دیگر مخاطبان از جمله مدیران و کارکنان درون سازمان و مخاطبان خارج سازمان که به نحوی با سازمان در ارتباطند از طریق ارتباط سازنده و همه جانبه انتقال یابد.
در حال حاضر روابط عمومی دولتی با چالش های چندی روبروست. دکتر حمید نطقی پدر روابط عمومی ایران می گوید هر مدیریتی سزاوار روابط عمومی است که دارد. به نظر می رسد دلیل ناکارآمدی بسیاری از روابط عمومی ها نیز به همین نکته بر می گردد. زمانی که مدیر مجموعه بر اساس شایستگی و تخصص انتخاب نشده باشد مدیر روابط عمومی نیز فرد شایسته ای نخواهد بود. اصولا بسیاری از افرادی که به عنوان مسئول روابط عمومی اداره یا سازمان برگزیده می شوند تحصیل کرده این رشته نبوده و یا تجربه و مهارتی در این زمینه ندارند. برخی ها فکر می کنند وظیفه روابط عمومی صرفا نصب بنر و یا پارچه نویسی است در حالیکه این رشته و شغل علاوه بر اینکه یک علم است هنر هم محسوب می شود.روابط عمومی یعنی هنر ارتباط برقرار کردن و نفوذ در افکار عمومی.