به گزارش طنین باران، اصفهان با بیش از ۲۱هزار شهید، بیشترین آمار شهدا را در بین استان‌های کشور دارد. گفته می‌شود اصفهان و تبریز، دوشادوش هم، میدان‌دار اصلی جبهه‌های نبرد بوده‌اند و اگر نبود برخی بحران‌های سیاسی تبریزِ دهه ۶۰، چه بسا تبریز نیز در کنار اصفهان، آمار مشابهی بر جای می‌گذاشت.
نام اصفهان در عرصه دفاع مقدس، یادآور حماسه‌ها و رشادت‌های لشکر ۸ نجف به فرماندهی «شهید احمد کاظمی» است. اما شاید کمتر کسی در مورد نقش آذربایجان در تشکیل این یگان قهرمان شنیده باشد.
لشکر ۸ نجف، از شناخته‌شده‌ترین یگان‌های حاضر در دفاع مقدس بود که در ۲۳ عملیات بزرگ و اصلی، از جمله عملیات فتح‌المبین و بیت‌المقدس، حضور فعال داشت. نجف‌آبادی‌ها که در ابتدا چندین گروه یا گردان مجزا را به جبهه‌های جنگ اعزام کرده بودند، از آذر ۱۳۶۰ حول محور شهید کاظمی، تیپ ۸نجف را تشکیل می‌دهند. این تیپ، کمی بعد تبدیل به لشکر می‌شود و تا پایان دفاع مقدس در قامت یک لشکر خط‌شکن، نقش تعیین‌کننده‌ای در تاریخ جنگ ایفا می‌کند.
سردار سیف‌الله رشیدزاده، از قدیمی‌های این لشکر، نقل می‌کند که در عملیات فتح‌المبین، شهیدان مهدی و حمید باکری و شهید تجلایی و تعدادی از نیروهای آذربایجانی به تیپ مأمور می‌شوند و ۸ نجف را تقویت می‌کنند.
وی با اشاره به گوشه‌ای از نقش سردار شهید آقامهدی باکری در لین لشکر می‌گوید: شهید باکری در عملیات فتح‌المبین به عنوان معاون تیپ نجف حضور داشت. در این عملیات یکی از گردان‌ها در محاصره قرار گرفته بود که وی به همراه تعداد نیرویی اندک توانست، آنان را از محاصره بیرون آورد. در همین عملیات در منطقه «رقابیه» از ناحیه چشم مجروح شد و به فاصله کمتر از یک ماه در عملیات بیت المقدس شرکت کرد که این عملیات با پیروزی سپاه پاسداران در مقابل بعثی ها همراه بود.
محسن رضایی، فرمانده وقت سپاه نیز با اشاره به ارتباط صمیمی شهید احمد کاظمی و شهید مهدی باکری، یادآور می‌شود: در همین عملیات فتح المبین، احمد کاظمی، تیپ ۸ نجف را با کمک شهید مهدی باکری از «تنگه ذلیجان» عبور داد و تقریبا بیش از ۲۰ کیلومتر نیروها را از رمل‌های پشت ارتفاعات میشداغ عبور داد و از پشت سر، نیروهای دشمن را در تنگه رقابیه به محاصره درآوردند و تنگه رقابیه را که یکی از دروازه‌های عملیات فتح المبین محسوب می‌شد، باز کردند. وقتی پس از عملیات به او گفتم: «احمد، تو برای باز کردن تنگه زحمت زیادی کشیدی»، در پاسخ گفت: «ذلیجان را خدا شکافت.»
