لشکری بزرگ از مستکبران و طاغوتیان زمان برای سرکوب چند ده نفر حق طلب و در راس آنها فرزند رسوالله و امام زمان‌شان، حضرت امام حسین علیه السلام جمع شده بودند. برخی به دلیل کینه‌ها و حسادت‌ها نسبت به آل الله، برخی به طمع پول و برخی به دلیل شهرت و جاه و مقام برای انجام جنایتی هولناک آمده بودند. هرچند پیروزی ظاهری آنها در مقابل عده قلیل سربازان امام حسین علیه السلام تضمین شده بود، اما از هیچ شقاوتی برای این منظور چشم‌پوشی نکردند. از پاره کردن گلوی طفل شش ماهه امام تا بستن آب به روی زنان و کودکان حرم آل الله. واقعه عاشورا با همه شقاوت‌های لشکر یزید رقم خورد، اما پیروز واقعی نبرد، حسین(ع) و یارانش بودند که با نثار خون خود، از انحراف دین خدا جلوگیری کردند. امروز عاشورای حسینی در جای جای این کره خاکی توسط مسلمان و غیر مسلمان گرامی داشته می شود و خیلی ها از درس‌های عاشورا بهره‌ها می برند.
اما گاهی در این کشور دوستداران و پیروان اهل بیت(ع)، در روزمرگی‌هایمان، یادمان می رود بعضی از افعال ما یا ترک فعل‌های ما، دست کمی از شقاوت‌های یزیدیان ندارد که در حق زنان و کودکان دشت کربلا رقم زدند. روز عاشورا اینجا در پشتو، مردمان روستایی ۶۵ خانواری، تشنگی شهدای عاشورا را با عمق وجود خود درک می کنند. پیرزن روستایی قامتش راست نمی شود، تنها در کنج خانه، روزهای سالمندی خود را با مشقت‌های فراوان سپری می کند، تکه نانی دارد، اما برای خیس کردن همان تکه نان، باید منت کودک همسایه را بکشد، تا از چشمه ای که در فاصله ۳۰ متری خانه‌اش قرار دارد، ظرف آبی برایش بیاورد. می گوید: این وضعیت دیگر برایم قابل تحمل نیست. کمی دورتر، پیرمردی در بستر بیماری در حال تحمل درد و رنجی است که به تنهایی قادر به رفع آن نیست.
پیرمرد پشتویی می گوید: امام جمعه فقید تبریز، شهید آل هاشم قول داده بود برای‌مان خانه ای بسازد که در آن با آسودگی زندگی کنیم؛ خانه ساخته شده، اما آبی ندارد که نیاز شرب و بهداشت ما را تامین کند. او با گریه در سوگ فراق شهید آیت الله آل هاشم می افزاید: بعد از شهادت ایشان برخی از ادارات به تعهد خود عمل نکرده و مردم روستا را به حال خود رها کردند. بحث به اینجا ختم نمی شود، کودک یتیم معلولی در فاصله ای حدود نیم کیومتری از چشمه به پهلو خوابیده است. او قدرت رفتن به چشمه را ندارد و نگهداری او برای خواهر و برادرش سخت و طاقت‌فرساست. همه این مشکلات در حالی گریبانگیر مردم این روستاست که با پیگیری های شهید آل هاشم، برای محرومان روستا خانه ساخته شده، گاز شهری کشیده شده، مخزن آب شرب روستا هم ساخته شده، اما بعد از شهادت ایشان، این مخزن بدون نصب تجهیزات و لوله کشی، به حال خود رها شده و در حال تخریب است.ترک فعل مسئولان آب و فاضلاب آذربایجان شرقی و ناقص گذاشتن آبرسانی به روستای پشتوی هوراند، نه تنها خدمات شایسته نماینده فقید ولی فقیه در آذربایجان شرقی و امام جمعه تبریز شهید آیت الله آل هاشم را در این روستا ناقص گذاشته، بلکه به یقین آن پیرزن و آن پیرمرد، آن کودک معلول، آن نمازگزار و آن مردمان زحمتکش که برای یک دوش گرفتن ساده یا حتی خوردن یک لیوان آب؛ در گرمای تابستان و برف و سرمای زمستان مجبور به تهیه آب از چشمه و تحمل سختی های آن هستند، مشقت‌ها و وزر و وبال همه آنها به گردن مسئولانی است که وظیفه خود را برای خدمت به ولی‌نعمت‌های خود در این قبیل مناطق محروم و دور افتاده فراموش کرده اند.
