طرح حمایت مالی از افشاگران فساد در مجلس در حالی به تصویب رسید که از تبعات اجتماعی آن غفلت شده است.

در حقیقت می توان گفت این طرح مردم را تشویق به جاسوسی کرده و به نوعی به جان هم انداختن مردم محسوب و عواقب بسیار وحشتناکی بدنبال خواهد داشت.

این که مجلسیان چرا چنین طرحی را تصویب کرده است جای تامل دارد چرا که مفسدین کاملا مشخص هستند. کسانی که در بدنه دولت هستند حساب و کتابشان مشخص است. برخی از آقازاده هایی که بی حساب در خارج از کشور به خوشگذرانی مشغول هستند مسلما یا ارث نامشروع پدریشان هست یا زد و بندهای غیرقانونی خودشان. و برخی از کسانی هم که در تصویب چنین طرحی مشارکت داشته اند محتملا فرزندانشان از قبل همین فساد در بهترین و گران ترین دانشگاه های دنیا یا درس می خوانند و یا اقامت دارند. پس  هرگز همدیگر را لو نخواهند داد و در این بین مردم عادی به جان هم خواهند افتاد و برای دریافت پاداش دست به هر کار ناشایستی خواهند زد و ۲۴ ساعته زاغ سیاه همسایه، همکار، دوست و فامیل خود را چوب خواهند زد تا از قبل این جاسوسی به نان و نوایی برسند و این یک گناه کبیره است.

قرآن مجید به کسانى که با نمّامى و سخن چینى آتش کینه و عداوت را میان مردم بر می‌افروزند هشدار می‌دهد و آنان را به عذاب دوزخ تهدید می‌کند.

دولت اگر بخواهد سه سوته می تواند مفسدین را شناسایی و دستشان را از بیت المال قطع کند و نیاز به سوت زنی ندارد و همانطور که اشاره شد چنین تصمیمی جای تامل و تعجب دارد. مگر این که اهداف سیاسی پشت این طرح پنهان شده باشد و در این صورت هم اگر به مرحله اجرا برسد شاید در کوتاه مدت تبعات منفی آن به چشم نیاید اما در دراز مدت مردمانی پرورش خواهند یافت که نه تنها از سایه خودشان خواهند ترسید بلکه اعتماد بین مردم هم از بین خواهد رفت.

به نظر راقم این طرح در صورت تصویب و اجرا آسیب های اجتماعی زیادی به دنبال خواهد داشت.

آیا بهتر نیست این طرح قبل از تصویب توسط شورای نگهبان ابتدا در بین خود مسئولین اجرا شود و بعد بین مردم عادی رواج یابد!